Eğitim üzerine büyük büyük salonlarda, otellerde dev organizasyonlar yapılıyor.  Adına zirve, kongre, sempozyum, çalıştay gibi çok güzel ve havalı isimler de veriliyor. Organizasyonların birçoğu geleneksel hale de geliyor yıllar içinde. Bilmem '15. Falan Eğitim Kongresi' gibi...
Bu organizasyonlarda inanılmaz masraflar ediliyor.  Birçok yerli, yabancı akademisyen, araştırmacı konuşma yapıyor. Onlara ciddi rakamlarda ücretler ödeniyor. Binlerce eğitim gönüllüsü de dinlemek için geliyor. Dinleyici olarak gelenlerden de katılım ücreti adı altında kayda değer ücretler alınıyor.
Birçok etkinliğe bizzat katıldım. Bazılarına misafir olarak bazılarına ücret ödeyerek katıldım. Yarım gün, tam gün, iki ya da üçgün sürenler de oldu içlerinde. Şehir dışında hatta  ülke dışında olanlar da oldu katıldıklarım içerisinde.  
Geriye dönüp baktığımda şunu çok rahat söyleyebilirim: Katıldım ama ne öğrendim? Hayatımda ne değişti? Eğitim sistemine katkısı ne oldu? Bu sorulara olumlu cevap vermek isterdim elbette ama sadece koca bir hayal kırıklığı diyebilirim. 
Neden diyorum, daha iyisi olmuyor?
Çünkü, birçok konuşmacı öylesine katılmış. Hiçhazırlık yapmadan gelmişler. Herkesçe bilinen şeyleri söylüyorlar. Hatta söylemiyor, okuyorlar. 
Katıldığım onlarca eğitim organizasyonunda, birkaçistisna konuşmacı dışında çok etkili, özgün konuşma, sunum yapana rastlamadım.  Heyecan uyandıran çok az kişi var bu camiada. Sanki başka uzman yok gibi belirli isimler her etkinlikte karşımıza çıkıyor ve aynı şeyleri söylüyorlar. Bu da ayrı bir handikap  ülkemin eğitimi adına.
Gerçekten bu alanda bir şeylerin değişmesi gerekiyor. Söylemden öteye geçmesi gerekiyor artık bazı şeylerin.  Dostlar alışverişte görsün, reklam olsun, tanıtım olsun diye değil de gerçekten sorunlara çözüm aramak için düzenlenmeli bu tür etkinlikler. Özgün araştırmaların, saha çalışmalarının, uygulama örneklerinin paylaşılması gerekiyor daha çok.  Çok iyi hazırlık yapılması gerekiyor. Laf olsun diye kimseyi sahneye çıkarmamak lazım. Bildiri sunulan,  puan alınan, puan verilen, akademik kariyer basamakları için araçolarak kullanılan  bir yer olmamalı o tür organizasyonlar.
Siyasilerin boy gösterdiği, üst düzey yöneticilerin uzun uzun açılış konuşması yapıp, piar yaptığı, fotoğraf çekilip sosyal medyada paylaşım yapılan bir yer olmamalı yine bu ortamlar.
Peki ne olmalı? Nasıl Olmalı? 
Eğitime dair gerçeklerin konuşulduğu, eğitimde yeni paradigmaların tartışıldığı, fikirlerin özgürce ifade edildiği, derinlikli çalışmaların yapıldığı, tecrübelerin paylaşıldığı, gelenlere ilham kaynağı olan platformlar olmalı diye düşünüyorum.
Bilmem yanlış mı düşünüyorum?
Sizlerin düşüncesini de merak ediyorum doğrusu.