Ben bir sevda yolcusuyum. Yetişemez güneş bana. Büyük hayallerim var benim katı açılmamış, hiçulaşılmamış.  Asırlık mesafeleri aşan, kendi sınırlarından taşan hayallerim. Perdeleri aralar, uzaklara dokunur elleri düşlerimin.  Ve buram buram tüllenir sesimin aksi sedasında kokusu yarınların. Hayallerim duygularımı besler duygularım da ileriye taşır beni, en ileriye...
Binlerce hayalim olsa da hedefim bir.  Sınırları çizilmiş, ölçüsü belirlenmiş, adımları hesap edilmiş bir son, bir zirve. Orada olduğuma inanıyorum şimdiden  ve  gülümseyerek bakıyorum etrafıma. Engebeli yolları, yokuşları, tehlikeli inişleri seyrediyorum. Sabrın, metanetin, azmin ve inancın derin izlerini görüyorum. 
Ve sizleri ey insanlar, beni ben yapanlar. Kopuşuma şahitlik edenleri, kendimden geçirenleri, zorlarımı kolay edenleri, zorlayanları, duygulandıranları, duygularımı elimde tutmama sebep olanları ve iyi, kötü, güzel, çirkin deneyimler yaşatarak büyümemi ve gelişmemi sağlayanları minnetle anıyorum ve şükrediyorum Şükürler olsun Rabbim, teşekkürler evren, eyvallah insanlar iyiler, kötüler, doğrular, yanlışlar hepinize teşekkür ederim burada olmamı sağlayan herkes ve her şey; Sayenizde doydu gözüm, gönlüm. Siz olgunlaştırdınız beni, siz oldurdunuz. Sizinle varım buralarda. 
Artık biliyorum ki insan olunmaz  yalnız, yalnız insanla var olur insan.