Sorular...
Her saniye, her salise sallanıp duran, vızır vızır gelip geçen, yanıp sönen sorular.
Neden, niçin, niye, ondan, bundan, şundan. Sebepler, olaylar, gerçekler, hayaller;
Bir türlü kendimize dönüpte soramadığımız sorular...
Cevaplar mı korkutuyor bizi, yüzleşmek mi caydırıyor. İyi de sorular olmadan nasıl bulunabilir ki cevaplar?
Gerçekler neden gelmezler bize niye bulamıyoruz sorularımızın cevaplarını? Ya da hiçsoru sorduk mu kendimize? Hep dışımızda mı arıyoruz cevapları? Hiçhesaba çektikmi kendimizi adamakıllı şöyle derinden sarsacak, yüreğimizi titretecek bir sorgulamaya tabi tuttuk mu ışıklar altında? Samimi olalım, en basit soruya bile cevaplar aradık mı içimizde? Beyhude mi adımlıyoruz ne aradığımızı bilmeden sokakları? Gerçeğimiz kendi cevaplarımızda mı saklı? Cevaplara ulaşmanın yolu sorulardan mı geçiyor? Dünya neden istediğim gibi değil? Ben neden hep güzel şeyler görmüyorum, ya da baktığım her şeyi güzel göremiyorum?
Neden içim daralıyor, yüreğim kanıyor neden? Neden ayrıyım sevdiklerimden, neden gülemiyorum çocuklar gibi derinden? Neden kaygılar sarmış her yanımı, korkularımın esiri olmuşum neden? Neden bir türlü kopamıyorum geçmişimden, neden eteklerimden çekiyor keşkeler, neden peşimi bırakmıyor pişmanlıklar? Kalabalıklardan niye kaçıyorum, niye hep bir uğraş bulmam lazım kendime? Kendimden mi kaçıyorum ben? Yoksa kendimi görmezlikten mi geliyorum, sırtımı mı dönüyorum kendime?
Yaptığım şeyler gerçekten benimle mi ilgili? Ben miyim yalnızca bu soruların muhatabı, bana mı uygun görmüş bu hayatı kader? Gördüklerim, duyduklarım ve hissettiklerim benimle mi ilgili yoksa mutsuz insanlar, asık suratlar, bedbin kalabalıklar, ahlar, vahlar, yürek dağlayıcı günahlar bana ait mi? Bu sokak, bu mahalle, bu şehir, bu dünya benim mi benden mi doğdu bu nehir, bu sular benden mi sızıyor böyle kirli böyle bulanık?
Neden güzel kelimeler yok lügatımda güzel cümleler kurmamam güzel göremediğim için mi, olumsuz kelimeleri seçtiğim için mi negatif görünüyor her şey? Kelimelerin bir sihri var mıdır acaba güzel kelimelerden güzel cümleler kursam güzelleşir mi dünya? Bu kadar basit mi akışını değiştirmek hayatın? Bir kelime bir sonuç öyle mi? İyiyim desem mutlu, kütüyüm desem mutsuz mu olurum? Her şeye kaderci bir gözle mi bakmam gerekiyor acaba olanda hayır vardır mı demeliyim kaygılarımdan kurtulmak için?
Akışına mı bırakmalıyım her şeyi bakışında mı bulmalıyım kendimi sevdiğimin gözlerinde kaybolup, sınırsızlığına mı dolmalıyım... var mı olmalıyım yoksa yokluğun görünmez girdabında?
