Mahmut Çınar, (gazeteduvar/03.04.2022) 'Müziğin saklı emekçileri' başlıklı yazısında, 'müzik emekçileri' ile konuşmuş.

Çınar 'Bir konserin hazırlıkları haftalar, kimi zaman ise aylar sürüyor. Sahneye çıkan sanatçıların dinleyiciyle buluşabilmesi içinse onlarca kişi canla başla çalışıyor.' Diyerek birçok müzik ara meslek insanlarının çalışmalarından, sorumluluklarından örnekler vermiş. Diyebilirim ki, bu alanda çok derli toplu ve doğru bilgilerle yazılmış ilk yazı olsa gerek..

Bildiğiniz gibi, ülkemizde müzik kurumlarımızın çıktıları, hedefleri olmadığından, o nedenle de Konservauarlar-GSF Müzik Bölümleri-Eğitim Fak. Müzik Eğitimi ABD`lerin sınırlarının çizilmediğinden ve görevlerinin karışmasından şikayetçiyim.

İşte çözüm

Konservatuvarlar, 'sanatçı' yetiştirir ve programını ona göre yapar.

Güzel Sanatlar Fak. Müzik Bölümleri, 'müzik ara insan gücünü' yetiştirir ve programını ona göre yapar.

Eğitim Fak. Müzik Eğitimi ABD`ler 'öğretmen' yetiştirir ve programını ona göre yapar.

Neden olmaz?

Açıklayalım

İdarecilerimizin çoğu, günlük/maslahatgüzar işleri yürütüyor, yeni işlere girmek istemiyorlar. 'Ü ste sorun götürmeyen idareci her zaman başarılıdır' yanlış söylemini 'doğru' diye uyguluyorlar. Zaten, rektörlerimizin bu konularda bilgileri yeterli olmuyor.

Oysa, kendi aralarında toplantılar çalıştaylar yapıp, birçok konuya çözüm getirebilirler. Bunun için kamuoyu baskısını da yanlarına almaları gerek!..Bu hiçolmuyor, '; .konserimiz var, çalışanları ve öğrencileri bekliyoruz' ilanı/tweeti doğru olmasa gerek. 

Müzik kurumlarımız, sadece kendine gelen öğenciyle meşguller. Aileleri ile çevrede oturanlarla, ilçelerindeki halkla ilgilenmiyorlar. 

Örnek olarak bu konuda YTÜ Sanat ve Tasarım Fak. Dekanı olarak 'aynı görüşle' işe başlayan, arkadaşımız Prof.Dr. Turan Sağer, daha sonra 'Ü AK SADEK Başk.' olunca umutlanmıştık, ancak hiçbir gelişme sağlanamadı, 'müzik kurumları ve akademisyenleri' 4 yıldır bir şey kazanamadı. Bu konuda da gelişme olmadı. Çünkü ülkemizde makama gelmek için çalışılıyor, makama gelince gereği yapılmıyor, makamlar atlama tahtası, piar, kazanım, daha başka görevler  v.b. için kullanılıyor. Bu da kanayan derdimiz..

Yazıdan çıkarttığımız ara meslekler şunlar oldu:

Organizatör, 

Menajer, 

Tur menajeri, 

Prodüksiyon menajeri, 

Rodi, 

Görsel yönetmen, 

Gitar teknisyeni, 

Işık tasarımcısı/teknisyeni/programlayıcısı/operatörü, 

Basın-pr ekibi, 

Grafik tasarım ekibi, 

Fotoğrafçı.

Hepsi başlı başına ciddi bir eğitim, hem de uygulamalı eğitim gerektiriyor.

Bir görev aksasa konseri, başarıyı etkiliyor.

Konser bir bütün olarak seyirci karşısına çıkıyor;

Müzik Emekçilerini

Konservatuvarlar mı?

Güzel Sanatlar Fak. Müzik Bölümleri mi?

Eğitim Fak. Müzik Eğitimi ABD` ler mi  yetiştirmeli? 

Yoksa?

Ne dersiniz?

Görüşlerinizi bekliyoruz;